Η ουσία και η ποιότητα της ζωής ανθίζουν τη στιγμή, που η ανάγκη του ''υπηκόου'' δεν γίνεται φακελάκι για τον δημόσιο υπάλληλο, την στιγμή που μια καριέρα φρενάρει λίγο για να δεχτεί ένα παιδικό μάγουλο το χάδι ενός υπεραπασχολημένου γονιού, τη στιγμή, που δεν πουλάς τον ''κολλητό''σου για ένα χτύπημα στην πλάτη από τον προϊστάμενο.
Όταν παραχωρήσεις την προτεραιότητα που σου ανήκει, όταν επιμείνεις να μην γίνεις καχύποπτος
με τους ανθρώπους, όταν ξέρεις ότι έχεις δίκιο αλλά μένεις σιωπηλός παρών την ώρα των συνεπειών του λάθους του αδελφού σου, τότε διασώζεις την ποιότητα και την ουσία μιας άλλης, κρυμμένης ζωής.                                                                           
                                                   ''Τα μυστικά του καιρού''  -Ηλίας Λιαμής-