Τι είπες; Αυτός είναι ο χαρακτήρας μου...

Τι είπες; Αυτός είναι ο χαρακτήρας μου και ο χαρακτήρας
δεν αλλάζει; Ναι! Αλλά ο χαρακτήρας καλλιεργείται,
βελτιώνεται, εξαγιάζεται από τη χάρη του Θεού.
Τα άγρια θηρία δαμάζονται,εξημερώνονται, τιθασεύονται.
Και ο δύστροπος χαρακτήρας σμιλεύεται, λαξεύεται,
εξομαλύνεται. Όχι λοιπόν ''είμαι αυτός που είμαι''.
Αλλά να γίνω ''αυτός που πρέπει να είμαι''.

Να ζεις με τέτοιο τρόπο...

Να ζεις με τέτοιο τρόπο, ώστε όταν τα παιδιά σου σκέφτονται
για δικαιοσύνη, φροντίδα και ακεραιότητα, να σκέφτονται εσένα.

Ότι συμφωνεί μαζί μας...

Ότι συμφωνεί μαζί μας, μας αφήνει ήσυχους.
Ότι όμως μας είναι αντίθετο, αυτό μας κάνει γόνιμους.

Επτά τρόποι κυριαρχίας της γλώσσας.

Επτά τρόποι κυριαρχίας της γλώσσας.

-Δεν θα πω αυτή τη λέξη, γιατί πληγώνει.
-Δεν θα υπενθυμίσω εκείνο το γεγονός, γιατί στενοχωρεί.
-Δεν θα μιλήσω απότομα, γιατί θα μεταμεληθώ.
-Δεν θα πω κακό για άλλον, γιατί αυτό είναι κουτσομπολιό.
-Δεν θα διακόψω τον άλλον όταν μιλάει, γιατί είναι αγένεια.
-Δεν θα το πω αυτό το αστείο, γιατί είναι χυδαίο.
-Δεν θα χρησιμοποιώ υπονοούμενα, γιατί αυτό δεν είναι
ούτε ευγενικό, ούτε τίμιο.

Δώσε την εμπιστοσύνη σου...

Δώσε την εμπιστοσύνη σου στις πράξεις των ανθρώπων.
Μην την δίνεις στα λόγια τους. Δεν βλέπει κανείς παρά
ανθρώπους που ζουν αισχρά και μιλάνε άγια!

Ζούμε την εποχή...

Ζούμε την εποχή του κατακλυσμού του λόγου.Του κενού λόγου, του άρριζου,
του άσκεπτου, του περιττού, του εφήμερου, του θνησιγενούς. Κατεκλύσθη
η γη από το έντυπο χαρτί και ο ουρανός από τα μανιασμένα κύματα των
ερτζιανών μηνυμάτων. Από ακατάσχετη λογοκοπία. Και  έτσι, λησμονήθηκε
παντελώς, πως ο λόγος είναι το ακριβό άνθος της σιωπής. Πως ο λόγος είναι
η φανέρωση της προαιώνιας νοσταλγίας του Απόλυτου. Ο σταλαγμός μύρου
που πέφτει στο τάσι της ψυχής και την αφυπνίζει προς τον μέγα ξυπνημό.
Ο λόγος ανήκει στον χρόνο, η σιωπή στην αιωνιότητα...

Τα μάτια αποκαλύπτουν...

Τα μάτια αποκαλύπτουν εκείνο που είμαστε.
Το στόμα εκείνο που γίναμε.

Αν η καρδιά δεν προσεύχεται...

Αν η καρδιά δεν προσεύχεται, είναι άδικος ο κόπος της γλώσσας.

Πρόσεχε τις σκέψεις σου....

Πρόσεχε τις σκέψεις σου. Ακούγονται στον ουρανό.
Άκουγε τους λόγους σου. Χτυπούν σε καρδιές εδώ στη γη.

Μονάχα αυτός που....

Μονάχα αυτός που παλεύει το σκοτάδι μέσα του,
θα έχει αύριο δικό του μερτικό στον Ήλιο.
                                          Οδ.  Ελύτης